EN ISO 11612 – Odzież chroniąca przed czynnikami gorącymi

Odzież ochronna spełniająca wymagania normy jest przeznaczona do ochrony pracownika przed krótkim kontaktem z płomieniem i przynajmniej jednym rodzajem innego czynnika gorącego lub kombinacją tych czynników. Odporność odzieży na każdy rodzaj czynnika jest określona za pomocą kodu literowego i podawana w klasach. Wyższa klasa oznacza wyższy poziom ochronny wyrobu.

norma EN 407

A B C D E F


A – Oznacza, że podczas badania odporności na zapalenie próbki materiałów nie powinny się palić (czas palenia i żarzenia nie może być dłuższy od 2s), topić ani dawać płonących lub stopniowych szczątków, nie mogą tworzyć się na nich dziury.

B – Wyroby odzieżowe lub układy odzieżowe, które są przeznaczone do ochrony przed ciepłem konwekcyjnym.

Klasa ochrony Zakres wartości (HTI24)
min max
B1 ≥7 >10
B2 ≥10 <20
B3 ≥20

C – Wyroby odzieżowe lub układy odzieżowe, które są przeznaczone do ochrony przed promieniowaniem cieplnym.

Klasa ochrony Zakres wartości (RHTI24)
min max
C1 ≥7 >20
C2 ≥20 <50
C3 ≥50 <90
C4 ≥95

D – Wyroby odzieżowe lub układy odzieżowe, które są przeznaczone do ochrony przed rozpryskami stopionego aluminium.

Klasa ochrony Wskaźnik rozprysku płynnego aluminium (g)
min max
D1 ≥100 >200
D2 ≥200 >350
D3 ≥350

E – Wyroby odzieżowe lub układy odzieżowe, które są przeznaczone do ochrony przed rozpryskami stopionego żelaza.

Klasa ochrony Wskaźnik rozprysku płynnego żelaza (g)
min max
E1 ≥60 >120
E2 ≥120 >200
E3 ≥200

F – Wyroby odzieżowe lub układy odzieżowe, które są przeznaczone do ochrony przed ciepłem kontaktowym.

Klasa ochrony Wskaźnik czasu (s)
min max
F1 ≥5 >10
F2 ≥10 >15
F3 ≥15